از امام صادق علیه السلام روایت نقل شده است که دربار آ

‍ #از امام صادق علیه السلام روایت نقل شده است که دربارة آیه «وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّه ِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ» (یوسف: 106). «و بیشتر آنان به خدا ایمان نیاورند، مگر آن که مشرک باشند». فرمود : مانند این که انسان بگوید: «اگر فلانی نبود، من از بین می رفتم و اگر فلانی نبود، چنین و چنان می شدم و اگر فلانی نبود، خانواده¬ام نابود می شد». مگر نمی‌بینی که او با این حرف‌ها در مُلک خدا، برای خدا شریکی قائل شده است که روزی‌اش می دهد و از او دفاع و دفع گرفتاری می کند؟» راوی عرض کرد: «پس بگوید: اگر خداوند به واسطه فلانی بر من منّت ننهاده بود، از بین می رفتم؟» فرمود : «آری؛ اشکالی ندارد».( تفسیرعیاشی، ج 2، ص 200.)
انسان موحد، همه علم‌ها، قدرت‌ها و مهربانی‌ها را تجلی خدا و وابسته به علم و قدرت و مهربانی او می‌داند و برای غیر خدا، استقلالی در این صفات قائل نیست.

70