تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره التغابن
آیه 4
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يَعْلَمُ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ مٰا تُسِرُّونَ وَ مٰا تُعْلِنُونَ وَ اللّٰهُ عَلِيمٌ بِذٰاتِ الصُّدُورِ (٤)
آنچه را كه در آسمان ها و زمين است مى داند، و [نيز] آنچه را پنهان مى كنيد و آنچه را آشكار مى نماييد، مى داند و خدا به نيّات و اسرار سينه ها داناست
نکته ها:
در اين آيه سه مرتبه از علم خداوند سخن به ميان آمده است: علم به تمام موجودات هستى «ما فى السموات و الارض»، علم به آشكار و نهان انسان ها «ما تسرّون و ما تعلنون»، علم به افكار و نيّت ها «ذات الصدور». آن هم علم دائمى كه از قالب فعل مضارع «يعلم» استفاده مى شود و علم عميق كه از قالب «عليم» استفاده مى شود.
ايمان به اينكه خداوند ناظر بر اعمال ما مى باشد و همه چيز را مى داند، بهترين وسيله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.
با توجه به اينكه در آيه قبل فرمود: «و اليه المصير» بازگشت همه به سوى اوست، اين آيه به منزله پاسخ از يك سؤال مقدّر است و آن اينكه: انسان هايى كه بعد از مردن، پوسيده و متلاشى و پراكنده مى شوند چگونه به سوى خدا بازمى گردند؟! آيه پاسخ مى دهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراكنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گم شدن و از بين رفتن آنها نمى شود.
پیام‌ها :
- علم خداوند، محدود به زمان و مكان و اشيا يا امور خاص نيست. هم به آسمان ها و زمين علم دارد و هم به آنچه پنهانى يا علنى انجام شود، آگاه است. «يعلم ما فى السموات... يعلم ما تسرّون...»
- انسان، رها نيست، بلكه زير نظر خداست. «يعلم ما تسرّون و ما تعلنون»
- پنهان و آشكار براى خداوند يكسان است. «تسرّون... تعلنون»
- خداوند، هم به كارهاى مخفيانه انسان آگاه است و هم به افكار و انگيزه ها و اسرار نهفته در سينه او. «تسرّون... ذات الصدور»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره التغابن
آیه 4
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يَعْلَمُ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ مٰا تُسِرُّونَ وَ مٰا تُعْلِنُونَ وَ اللّٰهُ عَلِيمٌ بِذٰاتِ الصُّدُورِ (٤)
آنچه را كه در آسمان ها و زمين است مى داند، و [نيز] آنچه را پنهان مى كنيد و آنچه را آشكار مى نماييد، مى داند و خدا به نيّات و اسرار سينه ها داناست
نکته ها:
در اين آيه سه مرتبه از علم خداوند سخن به ميان آمده است: علم به تمام موجودات هستى «ما فى السموات و الارض»، علم به آشكار و نهان انسان ها «ما تسرّون و ما تعلنون»، علم به افكار و نيّت ها «ذات الصدور». آن هم علم دائمى كه از قالب فعل مضارع «يعلم» استفاده مى شود و علم عميق كه از قالب «عليم» استفاده مى شود.
ايمان به اينكه خداوند ناظر بر اعمال ما مى باشد و همه چيز را مى داند، بهترين وسيله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.
با توجه به اينكه در آيه قبل فرمود: «و اليه المصير» بازگشت همه به سوى اوست، اين آيه به منزله پاسخ از يك سؤال مقدّر است و آن اينكه: انسان هايى كه بعد از مردن، پوسيده و متلاشى و پراكنده مى شوند چگونه به سوى خدا بازمى گردند؟! آيه پاسخ مى دهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراكنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گم شدن و از بين رفتن آنها نمى شود.
پیام‌ها :
- علم خداوند، محدود به زمان و مكان و اشيا يا امور خاص نيست. هم به آسمان ها و زمين علم دارد و هم به آنچه پنهانى يا علنى انجام شود، آگاه است. «يعلم ما فى السموات... يعلم ما تسرّون...»
- انسان، رها نيست، بلكه زير نظر خداست. «يعلم ما تسرّون و ما تعلنون»
- پنهان و آشكار براى خداوند يكسان است. «تسرّون... تعلنون»
- خداوند، هم به كارهاى مخفيانه انسان آگاه است و هم به افكار و انگيزه ها و اسرار نهفته در سينه او. «تسرّون... ذات الصدور»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۷۱۱
۰۲ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.