قیصر امین پور:

قیصر امین‌ پور:

ناودانها شر شر بارانِ بی‌صبری‌ست
آسمان بی‌حوصله، حجمِ هوا ابری‌ست

کفش‌هائی منتظر در چارچوبِ در
کوله‌باری مختصر لبریزِ بی‌صبری‌ست

پشت شیشه می‌تپد پیشانیِ یک مرد
در تبِ دردی که مثل زندگی جبری‌ست

و سرانگشتی به روی شیشه های مات
بارِ دیگر می‌نویسد: خانه‌ام ابری‌ست.

‌
افسون ذاکـری
#کـپی.ممنوع❌
#شخصـــــــــی