گاهی دلت از سن سالت میگیردمیخواهی کودکی باشیکودکی که به هر بهانه ایبه اغوش غمخواری پناه میبردواسوده اشک می ریزدبزرگ که باشیباید بغض های زیادی رابی صدا دفن کنی