زیارت حضور زائر در نزد زیارت شونده است و تا حضور باطنی و

زیارت حضور زائر در نزد زیارت شونده است و تا حضور باطنی و لقاء معنوی رخ ندهد در حقیقت زیارتی صورت نگرفته است. حقیقت زیارت اولیاء الهی زدودن آ آلودگی ها و انحرافات گذشته و ضمانتی برای درست گفتاری و راست رفتاری در آ ینده است. هر چه این دو عنصر که یکی گذشته و دیگری آ ینده را در برمی گیرد، پر رنگ تر باشند، آ دمی بیشتر رنگ خدایی به خود گرفته و به بهشت نزدیک تر می شود، در غیر اینصورت در واقع امر زیارتی آ نچنان رخ نداده است که انسان را به بهشت رضایت الهی و اولیاء گرامی اش واصل گرداند.