قسمت
قسمت 1
دوستی با جنس مخالف خوب یا بد؟
«مگر هر دوستی دختر و پسری باید به ازدواج ختم شود؟ ما فقط باهم دوستیم.» این جمله و جملاتی شبیه این را جوانهای امروزی میگویند و پدر و مادرها نیز میشنوند. رابطه دختر و پسر در دوران جدید موضوع بحثها و سمینارهای زیادی شده است.
عدهای به شدت با آن مخالفند و مطرح کردنش را نوعی بیشرمی و بیحیایی تلقی میکنند و معتقدند روابط تنها در بستر ازدواج معنا مییابد و در غیر این صورت، حرام است و جایز نیست. عدهای هم خیلی آزادانه این مسئله را میپذیرند و معتقدند دنیا عوض شده و دوستی دختر و پسر هم از این قاعده مستثنا نیست و داشتن رابطه آنها خالی از اشکال است.
دوستی دختر و پسر
نظریه سومی هست که در آن نه آزادی مطلق و رها پذیرفته است و نه محدودیت و منع هرگونه رابطه، بلکه ارتباط بین دو جنس مخالف در یک چارچوب مشخص تعریف شده است. در این زمینه، دکتر روشنک خدابخش، روانشناس، معتقد است: «نمیتوان رابطه انسانها با همدیگر را مسدود و یا حتی محدود کرد. دلایلی همچون تحصیل و دادوستدهای علمی، نیاز به طرح پرسش و پاسخ، قرض گرفتن جزوات و منابع درسی، و همکار شدن باعث میشود که نتوان به طور کلی به عدم ارتباط کاری و سازمانی یا تحصیل زن و مرد و دختر و پسر حکم داد. اما از سوی دیگر، دامن زدن به این گونه ارتباطات هم شاید خیلی ضرورت و با مسائل اجتماعات سازگاری نداشته باشد. به عبارت دیگر، داشتن ارتباط به معنای وجود هر گونه ارتباط لجامگسیخته در محل تحصیل، دانشگاه و محیط کار نیست.»
ادامه دارد...
دوستی با جنس مخالف خوب یا بد؟
«مگر هر دوستی دختر و پسری باید به ازدواج ختم شود؟ ما فقط باهم دوستیم.» این جمله و جملاتی شبیه این را جوانهای امروزی میگویند و پدر و مادرها نیز میشنوند. رابطه دختر و پسر در دوران جدید موضوع بحثها و سمینارهای زیادی شده است.
عدهای به شدت با آن مخالفند و مطرح کردنش را نوعی بیشرمی و بیحیایی تلقی میکنند و معتقدند روابط تنها در بستر ازدواج معنا مییابد و در غیر این صورت، حرام است و جایز نیست. عدهای هم خیلی آزادانه این مسئله را میپذیرند و معتقدند دنیا عوض شده و دوستی دختر و پسر هم از این قاعده مستثنا نیست و داشتن رابطه آنها خالی از اشکال است.
دوستی دختر و پسر
نظریه سومی هست که در آن نه آزادی مطلق و رها پذیرفته است و نه محدودیت و منع هرگونه رابطه، بلکه ارتباط بین دو جنس مخالف در یک چارچوب مشخص تعریف شده است. در این زمینه، دکتر روشنک خدابخش، روانشناس، معتقد است: «نمیتوان رابطه انسانها با همدیگر را مسدود و یا حتی محدود کرد. دلایلی همچون تحصیل و دادوستدهای علمی، نیاز به طرح پرسش و پاسخ، قرض گرفتن جزوات و منابع درسی، و همکار شدن باعث میشود که نتوان به طور کلی به عدم ارتباط کاری و سازمانی یا تحصیل زن و مرد و دختر و پسر حکم داد. اما از سوی دیگر، دامن زدن به این گونه ارتباطات هم شاید خیلی ضرورت و با مسائل اجتماعات سازگاری نداشته باشد. به عبارت دیگر، داشتن ارتباط به معنای وجود هر گونه ارتباط لجامگسیخته در محل تحصیل، دانشگاه و محیط کار نیست.»
ادامه دارد...
- ۸۶۱
- ۳۰ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۷)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط