ای کاش من از رشته ی زلف تو

📝 ای کاش من از رشته ی زلف تُو
چند تار مو میداشتم
که اگر میداشتم
با آنها
آرشه ای میساختم
میکشیدم آن را
بر روی بغضی کوک کوک
روی این نای گلویم
تا تُو میدانستی
سوز چیست و ساز چیست
یا اصلاً مرغ کیست و اهل پرواز کیست
و بر نوای سازم
این شاه بیت را هم میخواندم:
بال و پر گر تو دهی آسمان مال من است
تار یک موی تُو جانا بهترین بال من است #هادی_پرسته
دیدگاه ها (۷)

📝 جمعه یک سکوت استسکوتی سرشار از یک دوستت دارمدوستت دارمی که...

از پشت تمام پنجره های این شهرروزی کسی برای عزیزی دست تکان دا...

زندگی مثل یک جاده بلند و طولانی است... بخش‌هایی از جاده زندگ...

همونی باش که خودت دوست داری باشی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط