🍒🌱اگرڪه جایِ خوابِ شب به ڪوچه پرسه میزنم
🍒🌱اگرڪه جایِ خوابِ شب به ڪوچه پرسه میزنم
اگر به جاے روے تو به عڪس "بوسه" میزنم
اگر ڪه بعدِ سالها هنوز ماندم عاشقت
اگرڪه خواستم ولے نشد شَوَم ڪه لایقت
اگر زِدستِ روزگار، اگر زِ خَلق عاصے اَم
اگر خمیده قامتم، اگر نمے شناسے اَم
اگر ڪه عشقِ تو مرا هزار سال، پیر ڪرد
به جُرمِ دل سِپردنم،به بندِ غم اسیر ڪرد
اگر ڪه یاد ِتو دمے زِ خاطرم جدا نشد
براے خواندنِ غزل"صدا" دگر، صدا نشد
اگر ڪه چشم وگوشِ خود بِروے عشق بسته ام
هنوز "دل" نمُرده من؛ به ماتمش نشسته ام
اگر ڪه شعرِ امشبم پُر از گلایه و غم است
ببخش اگر توانِ من براے دلبرے ڪم است
اگر چه بعدِ رفتنت، دلم هزار پاره شد
ببخش اگرڪه بغضِ من، براے گریه وانشُد
اگرڪه قصه ام ڪُنون به ڪوچه همهمه شده
ببخش اگر ڪه "نامِ تو" زبان زدِ همه شده
ببخش اگر ڪه عشقِ من شده مَثَل به شهرمان
ببخش اگر ڪه"شهدِ عشق"نخورده گشته زهرِمان🍒🌱
شیوا_صالحی
اگر به جاے روے تو به عڪس "بوسه" میزنم
اگر ڪه بعدِ سالها هنوز ماندم عاشقت
اگرڪه خواستم ولے نشد شَوَم ڪه لایقت
اگر زِدستِ روزگار، اگر زِ خَلق عاصے اَم
اگر خمیده قامتم، اگر نمے شناسے اَم
اگر ڪه عشقِ تو مرا هزار سال، پیر ڪرد
به جُرمِ دل سِپردنم،به بندِ غم اسیر ڪرد
اگر ڪه یاد ِتو دمے زِ خاطرم جدا نشد
براے خواندنِ غزل"صدا" دگر، صدا نشد
اگر ڪه چشم وگوشِ خود بِروے عشق بسته ام
هنوز "دل" نمُرده من؛ به ماتمش نشسته ام
اگر ڪه شعرِ امشبم پُر از گلایه و غم است
ببخش اگر توانِ من براے دلبرے ڪم است
اگر چه بعدِ رفتنت، دلم هزار پاره شد
ببخش اگرڪه بغضِ من، براے گریه وانشُد
اگرڪه قصه ام ڪُنون به ڪوچه همهمه شده
ببخش اگر ڪه "نامِ تو" زبان زدِ همه شده
ببخش اگر ڪه عشقِ من شده مَثَل به شهرمان
ببخش اگر ڪه"شهدِ عشق"نخورده گشته زهرِمان🍒🌱
شیوا_صالحی
۶.۶k
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲