گفته بـــودم بی تو می میــرم ولی ایــن بار ، نه

گفته بـــودم بی تو می میــرم ولی ایــن بار ، نه 
گفته بـــودی عاشقـــم هستی ولی انگــار ، نه 
هـــرچه گویی “دوستت دارم” به جز تکرار نیست 
خو نمی گیــــرم به این تکــــرارِ طوطیــــوار ، نه 
تا که پا بندت شَــوَم از خـــویش می رانی مـــرا 
دوست دارم همدمت باشــم ولی ســــربار ، نه 
دل فروشی می کنی گویا گمان کــــردی که باز 
با غــــرورم می خـــــرم آن را در این بــازار ، نه 
قصد رفتن کـــــرده ای تا باز هـم گویــم بمـــان 
بار دیگـــر می کنــم خواهش ولی اصــــرار ، نه 
گه مـرا پس می زنی ، گه باز پیشم می کشی 
آنچه دستت داده ام نامش دل است افسار ، نه 
آسمان را ابر فراگرفت و دنیا سرد شد 
من چگونه زیر خاک و سنگ در درون قبر دلخوش باشم ؟ 
می روی اما خودت هم خــــوب می دانی عزیـــز 
می کنی گاهــی فــــرامـوشم ولی انکـــار ، نه 
سخت می گیـری به من با اینهمه از دست تـو 
می شوم دلگیـــر شایــد نازنیــن ، بیــــزار ، نه 

نگین