به دنيا دل مبند اي دل به فکر توشه ره باش ‏

به دنيا دل مبند اي دل به فکر توشه ره باش ‏
که با مرگ من و تو اخر دنيا نخواهد شد
.به پيري چون رسد انسان دگر برنا نخواهد شد ‏
قد سروي اگر خم شد دگر رعنا نخواهد شد
مده بيهوده از کف گوهر نقد جواني را ‏
که اين دُّر گران قيمت دگر پيدا نخواهد شد
به دنيا دل مبند اي دل به فکر توشه ره باش ‏
که با مرگ من و تو اخر دنيا نخواهد شد
مخور هرگز فريب زرق و برق دنيا را ‏
که شيرين کام با گفتن حلوا نخواهد شد
مکن تعريف از فضل و کمال ديگران اي دل ‏
که با تعريف کردن هيچ کس دانا نخواهد شد
علي يک عمر با اوفتادگان بنشست تا گويد ‏
از اين بال نشستن ها کسي والا نخواهد شد