این ویدیو رو تا انتها ببین و کپشن رو مطالعه کن

می‌گویند همه‌جا هستی؛ روی گل‌برگ‌های یاس، کنار سجادهٔ مادربزرگ، زیر درخت چنار، بالای کوه، در آسمان‌ها میان ابرها، همه‌جا. از رگ گردن نزدیک‌تر، در میان همهٔ امور خیر و شر، اما... اما چه می‌شود که گاهی حس می‌کنیم نیستی؟ حس می‌کنیم رهایمان کرده‌ای؟ که ما را با حریف قَدَری انداخته‌ای توی رینگ و خودت رفته‌ای؟ چه می‌شود که گاهی حس می‌کنیم ولمان کرده‌ای به امانِ خودمان؟ نکن جانم! نگذار حس حضورت، در ازدحام دنیای‌مان گم شود، نگذار احساس طفلی را داشته باشیم که در خیابان مادرش را گم کرده. دنیا آشفته‌بازار مصائب است و ما به امان تو محتاجیم. بودنت را به رخ‌مان بکش خدا!