کاش میشد آدمی

ﺧﺴﺮﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ:

کاش میشد آدمی،

گاهی

فقط گاهی!!!

به اندازه نیاز بمیرد

بعد بلند شود آهسته آهسته

خاک هایش را بتکاند...!


اگر دلش خواست

برگردد به زندگی...


دلش نخواست

بخوابد تا ابد...!!