بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
سوره بقره آيه 11 تا 16
11- وَ اِذا قيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِى الْاَرْض ِ قالُوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ - و هنگامى كه به آنان گفته شود در زمين تباهى نكنيد، می گويند : ما تنها اصلاحگرانيم .
12- اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلكِنْ لايَشْعُرُونَ - امّا بهوش باشيد كه آنان همان تبهكارانند و خود اين حقيقت را نمى فهمند.
13- وَ اِذا قيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ النّاسُ قالُوا اَنُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ اَلا اِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَلكِنْ لايَعْلَمُونَ - و هنگامى كه به آنان گفته شود شما نيز همانگونه كه مردم ايمان آورده اند، ايمان بياوريد، مى گويند: آيا ما نيز ايمان بياوريم چنانكه كم خردان ايمان آورده اند؟! بهوش باشيد كه آنان همان كم خردانند و خود نمى دانند.
14- وَ اِذا لَقُواالَّذينَ آمَنُوا قالُوا آمَنّا وَ اِذا خَلَوا اِلى شَياطينِهِمْ قالُوا اِنّامَعَكُمْ اِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ - و هنگامى كه ايمان آوردگان را ببينند، مى گويند: ايمان آورديم و هنگامى كه با شيطان هاى خود خلوت كنند، مى گويند: بى گمان ما با شما هستيم؛ ما تنها آنان را استهزا مى كنيم.
15- اَللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فى طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ - خداست كه آنان را به استهزاگرفته،و آنان را در طغيانشان فرو مى گذارد تا سرگردان شوند.
16 - اُولئِكَ اَلَّذينَ اشْتَرَوُاالضَّلالَةَ بِالْهُدى فَما رَبِحَتُ تِجارَتُهُمْ وَ ما كانُوا مُهْتَدينَ - اينان هستند كه گمراهى را به بهاى هدايت خريدند و داد و ستدشان سودى ببار نياورد، و راه يافته نبودند.