اگر آرامشد حالت میان شعر پر دردم بدان هر مصرعش را من به

اگر آرام شد حالت میان شعر پر دردم بدان هر مصرعش را من به خون دل وضو دادم و هر شب با خودم گفتم چرا من دل به او دادم، اگر در بین اشعارم دلت لرزید و نالیدی و یا نام و نشانی از من آزرده پرسیدی، بدان من عاشقی بودم که در اشعار خود گم شد، دو خط از درد خود را گفت اسیر حرف مردم شد.