خود خطا ارم و مردم را قضاوت منم

خود خطا كاريم و مردم را قضاوت ميكنيم
پاي دار هستيم و از مقتول شكايت ميكنيم

هر جفايي را كه گويي  ما به دنيا   ان كنيم
با چه حسي ديگران را هم  هدايت ميكنيم

مال مردم  ميخوريم  و  دم ز ايمان  ميزنيم
چون به خلوت ميرويم ازخودبرائت ميكنيم

خود گنه  كار يم  و اهل صد ريا  و اختلاس
روز  روشن  گرد  هم  دنيا رو  لعنت ميكنيم

ابروي   عالم   و    ادم  به   غفلت   ميبريم
چون به مال خودرسيم ازان صيانت ميكنيم

ما كه خود بيمار و از درمان ان وامانده ايم
تا به هر كس ميرسيم  او را  طبابت ميكنيم

غافل از اينم كه ما دركار خود جا مانده ايم
پس  چرا  از غيره و  ذالك  حمايت ميكنيم

زندگي  كوتاه   و   اين  دنيا   بود  نا پايدار
بهر  اين  دنياي  فاني  هم  جنايت  ميكنبم

مانده ام در  پاسخ اين گفته هاي بي جواب
از چه رو باچشم بسته خواب راحت ميكنيم🌱

‎‎‎‎‎
دیدگاه ها (۶)

هر صبحقاصدک‌های امید رارهسپار آسمان آرزوهایت کنبی تردید هر ی...

((((((#شعر زیبای بدون نقطه :)))))))دلا کم رو سوی کاری که هرد...

تقدیم به دوستان عزیز ویسگونرفقای گلم

خدایا…اگر دلم بلرزد، اگر اشکم بیاید،بدان که امیدم هنوز توییو...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط