بودنِ بعضی از آدما شبیهِ ساعتِ شِنیه؛

بودنِ بعضی از آدما شبیهِ ساعتِ شِنیه؛
داریشون...
کنارِ خودت داریشون، توو دستات داریشون
اما؛ هر لحظه حجمِ نبودنشون
زیاد و زیادتر می‌شه
و تو هیچ کاری از دستت برنمیاد
جز این‌که؛
فقط تماشا کنی و ببینی کی آخرین دونه‌ی شن پایین می‌افته، "آخرین بهونه‌ی بودن".
بعد اگه هم بخوای ساعت شنی رو زیر و رو کنی
تا واسه چند لحظه هم که شده
دوباره بودنشونو به دست بیاری
تازه می‌فهمی فقط انبوهی از "نبودن"ها رو زیر و رو کردی...!