مثلا هواپیما در حال سقوط باشد و همه غرق در فریاد و اضطراب

مثلا #هواپیما در حال سقوط باشد و همه غرق در فریاد و اضطراب و استیصال. اما تو به یاد کسی که بیشتر از هرکسی دوستش داری و نگران! برای روزهای بعد از تو... نگران برای این‌که چه کسی از او مراقبت خواهد کرد؟ چه کسی زخم‌های او را مرهم خواهد گذاشت؟ وقتی تو نیستی؟
چقدر عجیب است آدمی در سهمگین‌ترین لحظات درماندگی و وقتی دارد با مرگ حقیقی دست و پنجه نرم می‌کند، لحظه‌ای به خودش و اینکه چه کسی از خودش مراقبت می‌کند و آیا راهی برای گریز از این تنگنا هست نیاندیشد و عاشقانه و چنین باشُکوه، به دیگری فکر کند.
این مکالمه چیزی را درونم فرو ریخت، این حقیقت را که همه‌ی آدم‌ها در سخت‌ترین لحظات و وقتی لبه‌ی پرتگاه رسیدند، فقط به نجات خودشان فکر می‌کنند.
و بغض کردم، عمیقا بغض کردم...

1