می ترسم...🖤

با اين هوای گيج و بلاتكليف

حق با من است

كه رهايت نمی‌كنم

می‌ترسم

قبل از غروب

خانه‌ات را پيدا نكنی

و مثل تمام اين روزها كه می‌شناسمت

در كوچه‌های بی‌نام

دنبال رد پای من بگردی

می‌ترسم

بروم و باران بگيرد

تو چترت را

مثل تمام اين روزها كه می‌شناسمت

جايی كه يادت نيست

جا گذاشته باشی

می‌ترسم

هوا تاريك شود

راه خانه را گم كنی

از دست رهگذران

تكه‌ای نان بگيری

گوشه‌ای خوابت ببرد

غريبه‌ها تو را

به نام كوچك صدا كنند

و صبح در چشمان كسی بيدار شوی

كه شبيه من نيست

.

.

.