یک وقتایی حتی به سایه خودتم حسودیم میشد که چرا باید کنارت

یک وقتایی حتی به سایه خودتم حسودیم میشد که چرا باید کنارت باشهلبخندی که رو لبته قدم میزنه تو تمام رگهام بجای خون