آدم هرچقدر به تنهایی عادت کنه ، بالاخره یه شبی دلش می خوا

‌
آدم هرچقدر به تنهایی عادت کنه ، بالاخره یه‌ شبی دلش می‌خواد یکی باشه که خیلی ساده بلدش باشه .
یکی که با خیال راحت بتونه بهش بگه ، راستشو بخوای امشب اصلا حالم خوب نیست .
یه زمانی میرسه میفهمی اون چیزی که توی سختیا به کارت میاد ، نه کلمه‌هاست و نه نوشته‌ها . اون فقط یه چیزه .
وسط همه آدمایی که ادعا میکردن کنارتن و الان تنهات گذاشتن ، یه نفری پیدا شه دستتو بگیره ، بغلت کنه ، نزاره توی شبات تنهایی بباری و احساس کنی که هیچ تکیه گاهی جز تنهاییات نداری
آدم هر چه قدرم قوی باشه یه جایی ، یه زمانی کم میاره . . .