ماه و ماهی

تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی
اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی
آه از نفس پاک تو و صبح نشابور
از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی
پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار
فیروزه و الماس به آفاق بپاشی
ای باد سبک سار مرا بگذر و بگذار
هشدار که آرامش ما را نخراشی
هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم
اندوه بزرگی ست چه باشی، چه نباشی
#ماه_و_ماهی
#حجت_اشرف_زاده
دیدگاه ها (۲)

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثل من بود

زور اضافی

زنده کیست

آقای جمعه های دلتنگی... جمعه باشد... پاییز باشد... ندبه باشد...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط