تا قبل از برنامه ریزی همه گیری ویروس کرونا توسط سیستم تار
تا قبل از برنامه ریزی همه گیری ویروس کرونا توسط سیستم تاریک ،مشخصا همه چیز با اصول و وقواعدی خاص انجام میشد
در این لحظه وقتی به دو یا سه ماه پیش فکرمیکنی
انگار در این مدت شخصیت های زیادی درونت فوت شدن و شخصیت های جدیدی شکل گرفتن!
همه چیز تغییر کرده و تو نمیتونی مثل سابق باشی
هر حرکتی که انجام میدی بلافاصله بر روی انرژی تو تاثیر میزاره
چیزهایی برات عادی شدن که قبلا بخاطرشون خود زنی و یا خودخوری شدید میکردی !..
دو ماه پیش مثل دو سال پیش هست اما همچنان همه چیز به سرعت سپری شده ...
شاید اگر خیلی خوشبخت باشی هر چند ماه یکبار خودت رو تو آیینه ببینی و یه سلامی به خودت کنی یا حداقل لحظه هایی رو با خودت بگذرونی !!!!
هر لحظه منتظری تا چیزی اتفاقی ادمی جدید سرراهت قرار بگیره
و با این وجود تنهایی برات مقدس شده!..
با اینکه چند ماه یکبار شاید هم سالی یا چند سال یکبار و شاید هم هروز با خودت روبرو میشی و خودت رو میبینی
باز هم نمیتونی بپذیری که در اسارت چیزی هستی..
تصور کن جهان فیزیکی وجود خارجی نداشت و تو در جنگلی بدنیا میومدی و هیچ کسی هیچ چیزی بهت یاد نمیداد و رقابتی با کس یا کسانی نداشتی ..
اگر الان ۹۰ درصد تمرکزت به دنیای بیرون هست اون موقع ۹۰ درصد تمرکزت به درون و خودت تعلق میگرفت!
میتونست قدرتی بی نظیر باشه..
_
_
_
_
«موضوعی در کنج ذهن و قلب تماما درگیر کرده افکارت را»
«نمیدانی کدام راه درست است و کدام راه نادرست»
«انگار بارها و بارها تجربه کرده ای این موضع را»
«نمیدانی کی و کجا اما میدانی قطع یقین است »
«اینبار را ادامه خواهم داد و نه برای دیگری بلکه برای خودم»
در این لحظه وقتی به دو یا سه ماه پیش فکرمیکنی
انگار در این مدت شخصیت های زیادی درونت فوت شدن و شخصیت های جدیدی شکل گرفتن!
همه چیز تغییر کرده و تو نمیتونی مثل سابق باشی
هر حرکتی که انجام میدی بلافاصله بر روی انرژی تو تاثیر میزاره
چیزهایی برات عادی شدن که قبلا بخاطرشون خود زنی و یا خودخوری شدید میکردی !..
دو ماه پیش مثل دو سال پیش هست اما همچنان همه چیز به سرعت سپری شده ...
شاید اگر خیلی خوشبخت باشی هر چند ماه یکبار خودت رو تو آیینه ببینی و یه سلامی به خودت کنی یا حداقل لحظه هایی رو با خودت بگذرونی !!!!
هر لحظه منتظری تا چیزی اتفاقی ادمی جدید سرراهت قرار بگیره
و با این وجود تنهایی برات مقدس شده!..
با اینکه چند ماه یکبار شاید هم سالی یا چند سال یکبار و شاید هم هروز با خودت روبرو میشی و خودت رو میبینی
باز هم نمیتونی بپذیری که در اسارت چیزی هستی..
تصور کن جهان فیزیکی وجود خارجی نداشت و تو در جنگلی بدنیا میومدی و هیچ کسی هیچ چیزی بهت یاد نمیداد و رقابتی با کس یا کسانی نداشتی ..
اگر الان ۹۰ درصد تمرکزت به دنیای بیرون هست اون موقع ۹۰ درصد تمرکزت به درون و خودت تعلق میگرفت!
میتونست قدرتی بی نظیر باشه..
_
_
_
_
«موضوعی در کنج ذهن و قلب تماما درگیر کرده افکارت را»
«نمیدانی کدام راه درست است و کدام راه نادرست»
«انگار بارها و بارها تجربه کرده ای این موضع را»
«نمیدانی کی و کجا اما میدانی قطع یقین است »
«اینبار را ادامه خواهم داد و نه برای دیگری بلکه برای خودم»
۱۳.۸k
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.