من که نابینا هستم

من که نابینا هستم، 
شما بینایان را پند می‌دهم:
از چشمان خود آنچنان بهره بگیرید که گويى فردا به‌یکباره کور خواهید شد.
موسیقی نهفته در صداها،
نغمه‌ی پرندگان و آهنگ نوازندگان را
آنگونه گوش دهید، 
گویی فردا به‌یکباره کر خواهید شد.
آنچه را می‌خواهید، چنان لمس کنید،
گویی فردا به‌یکباره لامسه‌ی خود را از دست خواهید داد.
رایحه‌ی گل‌ها را ببوئید 
و هر لقمه را چنان مزه مزه کنید، 
گویی فردا به‌یکباره شامه و ذائقه‌ی خود را از کف می‌دهید...

نویسنده: *هلن کلر*
دیدگاه ها (۱۲)

قسمتی از نمایش بینوایان....

بيا برويم به صد و پنجاه سال قبل...به خانه های حوض دار، به ات...

زمان را هدر نده !تو آنقدرها فرصت نداری که منتظر بمانی آدم ها...

رویا؛ پناهگاه امنی برای فرار از واقعیت‌های تلخ.....

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط