یک شخصی به نام " من " وجود داشت که بخاطر تو خودخواهی اش ر
اما شکر خدا که آن من دیگر حتی وجود خارجی هم ندارد. منی که متوجه نبود تو مدتها پیش خداحافظی کردی از جلوی چشم هایم دود شدی و در نهایت از ما ، منی مانده بود که به پایت نشست و دور شدنت را ذره ذره تماشا کرد و تویی که برای این و آن خودت را به در و دیوار زدی. البته خوشحالم که نیستی ، خوشحالم که نیستم.
دیدگاه ها (۱.۵k)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.