حسین جان!

حسین‌جان!
عالَمِ عشقِ تو...
عالِم می‌پَروَرَد و...
آدم می‌سازد!
در این میان...
هرکسی به زبانِ خودش...
با حالِ خودش...
با سلیقه‌ی خودش...
از تو می‌گوید و...
از تو می‌خواند!
چه مهمان‌نوازی...
چه سفره‌ای گسترده‌ای...
چه بروبیایی داری...
که ما را هم...
از دَرِ خانه‌ات رد نمی‌کنی!

این فصل را با من بخوان؛
باقی... فسانه است!


#مذهبی
#عاشقانه