کجا رفتین؟.

کجا رفتین؟.
که من رو با هزارن افکار تنها گذاشتید.
من میترسم.. .
میترسم از این ادما.. .
آدم هایی که دهنشان بوی خون انسان میده.
ادم هایی که انسانیت رو در درونشون دفن کردن و دیگه نمیخندن
چون قلبشون رو به قتل رسوندن!!!
و امید رو به عنوان یک کلمه یدک میکشن؛...
ایکاش میتونستم به کودکی برگردم
و فارغ از این انسان ها و افکار آزاردهنده ام زندگی کنم.
به امید دیدار خوشی های ساده من..!