زندگیِ من مثل یه اقیانوس بی انتها بود،همون قدر سرد و تاری
زندگیِ من مثل یه اقیانوس بیانتها بود،همونقدر سرد و تاریک و بینور.تو مثل ماهِ پر نور و درخشان بودی،اومدی و با انعکاس نورت وجودم رو پر از نور و روشنایی کردی.قلبم رو به اسارت خودت درآوردی و روح شدی برای این کالبد بیجون و زخمی من.
۹۰۰
۱۷ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.