آدم هرچقدر به تنهایی عادت کنه، بالاخره یه شبی دلش می خواد
آدم هرچقدر به تنهایی عادت کنه، بالاخره یه شبی دلش میخواد یکی باشه که خیلی ساده بلدش باشه. یکی که با خیال راحت بتونه بهش بگه، راستشو بخوای امشب اصلا حالم خوب نیست. یه زمانی میرسه میفهمی اون چیزی که توی سختیا به کارت میاد، نه کلمههاست و نه نوشتهها. اون فقط یه چیزه. وسط همه آدمایی که ادعا میکردن کنارتن و الان تنهات گذاشتن، یه نفری پیدا شه دستتو بگیره، بغلت کنه، نزاره توی شبات تنهایی بباری و احساس کنی که هیچ تکیه گاهی جز تنهاییات نداری. آدم هر چه قدرم قوی باشه یه جایی، یه زمانی کم میاره... 🍂
۱۵.۸k
۱۶ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.