‌نه تو می مانی نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم وبه آن لحظه ی شادی که گذشـت... غصه هم میگـذرد... بر تن لحظه ی خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز ...