بساط "چای" عجب بساط عاشقانه ای بود اونوقتها ...

بساط "چای" عجب بساط عاشقانه ای بود اونوقتها ...

مادر چهارزانو میزد کنار سماور ، بابا تکیه به دیوار میزد و پاهاشو دراز میکرد

ما هم دور تا دور نیم دایره دوزانو و چهارزانو مینشستیم به چای !

عالم و آدم رو یادمون می رفت. صدای حورت کشیدن بابا که بلند میشد ...

زل میزدیم به همدیگه
نه به صفحه تلویزیون و گوشی..

دنیامون چشما و دستا و صورت همدیگه بود.
هل و دارچین و زعفرون زنجبیلش هم همین زل زدنا ...
بازم بشینیم به چای...❤️🌺
✯
╰─► ♥️ℒℴνℯ