کاش می شد تمام آدم های غمگین و تنهای جهان را در آغوش کش

کاش می شد تمامِ آدم های غمگین و تنهایِ جهان را در آغوش کشید ، برایشان چای ریخت ، کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد
کاش می شد این را قاطعانه و آرام در گوشِ تمامِ آدم ها گفت ؛
که غم و اندوه ، رفتنی است و روزهایِ خوب در راه اند
که حالِ همه مان خوب خواهد شد ...🍂🌺
دیدگاه ها (۵)

مثل خرمالو‌ های رسیده‌ ی حیاط مادربزرگمثل عطر دارچین چای‌‌ ه...

‌خوشبختی مانند پروانه است ؛ اگر دنبالش کنید از شما فرار می‌ک...

♥️🎼🎼

زندگی دوختن شادی‌هاستو به تن کردنِپیراهنِ گلدار امید... صبح ...

گاهی آدم ها بیصدا از زندگی مان میروند... نه قهر میکنند، نه خ...

ندیمه عمارت

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط