السلام علی المهدی ارواحنالهم فدا
❤️🌟 هر روز، برای مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام هدیه ای تقدیم نماییم
مرحوم صدرالاسلام همدانی از شاگردان مرحوم محدّث نوری، در کتاب «تکالیف الأنام فی غیبة الإمام» می نویسد:
از جمله تکاليف مردم در غيبت امام عصر -عليه الصلاة و السلام- هديه فرستادن حضور آن حضرت -ارواحنا فداه- است، زیرا از وظايف عبد نسبت به مولاي خود آن است که اگر کالای نفيسي دارد، براي مولاي خود هديه فرستد. اين فرستادن هديه به نيت بنده بستگی دارد:
1⃣ يا به جهت حفظ و اظهار مراتب عبوديت است.
2⃣ يا به جهت متذکر نمودن مولا نسبت به خود است که او را منظور نظر مرحمت و مکرمت خود داشته باشد.
3⃣ يا به جهت آن است که هديه مي برد تا آن مولا، در ازاي آن، انعام و عطيه اي به او بدهد.
4⃣ يا به جهت رفع تکدّری است که ميان او و مولاي اوست، و مي خواهد رفع نگراني از خاطر مولاي خود نمايد.
5⃣ يا فقط صرف محبّت و مودت است، و ابداً جز ازدیاد محبّت و مودّت فیما بین و رضایت خاطر مولای خود نخواهد. اين نوع هديه که برای طمع و جلب منفعت و ساير ملاحظاتی که در دیگر نیّت های هدیه بوده، نمی باشد، افضل واعظم خواهد بود، و تقدیم آن هديه به جهت مولا، گواراتر و بي رياتر است.
پس ما بندگان که در غيبت مولا و آقاي خود -ارواحنا فداه- واقع شده ايم و دسترسي به حضور اقدس آن حضرت نداريم، سزاوار است که گاهي اوقات، به وسيله هدیه ای از هداياي بي ريا، عبوديت و بندگی خود را نسبت به آن حضرت اظهار نموده، شايد مورد بروز مرحمت و ظهور مکرمت آن آقاي واقعي و وليّ النّعمِ حقيقي واقع شويم. البته چون تمام موجودات در تحت قبضه و تصرّف آن مالک الملوک حقيقي است، و زندگاني و تقلّب ما هم در بلاد، از تصدّق وجود مقدّس آن مولاي کلّ کائنات است، چيزي که لايق و قابل حضور آن حضرت باشد نداريم، مگر بعضی اعمال خير از قبيل نماز و روزه و حجّ و صدقات و غيره.
(تکالیف الأنام فی غیبة الإمام، تکلیف41، ص221-222 (با کمی تصرّف در ادبیات نویسنده))
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
@mazhabirobika
اللهم بارِک لمولانایاصاحب الزمان عج
مرحوم صدرالاسلام همدانی از شاگردان مرحوم محدّث نوری، در کتاب «تکالیف الأنام فی غیبة الإمام» می نویسد:
از جمله تکاليف مردم در غيبت امام عصر -عليه الصلاة و السلام- هديه فرستادن حضور آن حضرت -ارواحنا فداه- است، زیرا از وظايف عبد نسبت به مولاي خود آن است که اگر کالای نفيسي دارد، براي مولاي خود هديه فرستد. اين فرستادن هديه به نيت بنده بستگی دارد:
1⃣ يا به جهت حفظ و اظهار مراتب عبوديت است.
2⃣ يا به جهت متذکر نمودن مولا نسبت به خود است که او را منظور نظر مرحمت و مکرمت خود داشته باشد.
3⃣ يا به جهت آن است که هديه مي برد تا آن مولا، در ازاي آن، انعام و عطيه اي به او بدهد.
4⃣ يا به جهت رفع تکدّری است که ميان او و مولاي اوست، و مي خواهد رفع نگراني از خاطر مولاي خود نمايد.
5⃣ يا فقط صرف محبّت و مودت است، و ابداً جز ازدیاد محبّت و مودّت فیما بین و رضایت خاطر مولای خود نخواهد. اين نوع هديه که برای طمع و جلب منفعت و ساير ملاحظاتی که در دیگر نیّت های هدیه بوده، نمی باشد، افضل واعظم خواهد بود، و تقدیم آن هديه به جهت مولا، گواراتر و بي رياتر است.
پس ما بندگان که در غيبت مولا و آقاي خود -ارواحنا فداه- واقع شده ايم و دسترسي به حضور اقدس آن حضرت نداريم، سزاوار است که گاهي اوقات، به وسيله هدیه ای از هداياي بي ريا، عبوديت و بندگی خود را نسبت به آن حضرت اظهار نموده، شايد مورد بروز مرحمت و ظهور مکرمت آن آقاي واقعي و وليّ النّعمِ حقيقي واقع شويم. البته چون تمام موجودات در تحت قبضه و تصرّف آن مالک الملوک حقيقي است، و زندگاني و تقلّب ما هم در بلاد، از تصدّق وجود مقدّس آن مولاي کلّ کائنات است، چيزي که لايق و قابل حضور آن حضرت باشد نداريم، مگر بعضی اعمال خير از قبيل نماز و روزه و حجّ و صدقات و غيره.
(تکالیف الأنام فی غیبة الإمام، تکلیف41، ص221-222 (با کمی تصرّف در ادبیات نویسنده))
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
@mazhabirobika
اللهم بارِک لمولانایاصاحب الزمان عج
- ۴۲۴
- ۰۸ دی ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط