🌙 خداحافظ رییس جمهور قرآنی
🌙 خداحافظ رییس جمهور قرآنی
#مناظره‌ها را که می‌دیدم، حرص می‌خوردم که چرا جواب‌شان را نمی‌دهید! از سر جوانی و شور و هیجان نگاه می‌کردم و خون خونم را می‌خورد که چرا از خودتان دفاع نمی‌کنید؟!
گذشت و ثابت شد این مشی زند‌گی و سیاست‌ورزی‌تان است
نه به دنبال بهانه هستید و نه از کم نورتر شدن شفق قطبی تا خطر انقراض کانگوروی نیوزلندی را به دولت‌های قبل حواله می‌دهید. سرتان را انداختید پایین و تا می‌توانستید کار کردید. خیلی کارها را توانستید انجام بدهید و بعضی کارها را نه. ولی بهانه نتراشیدید، انگشت اتهام دراز نکردید، با مجلس و قوه قضائیه و رسانه‌ها درگیر نشدید و برای کشور حاشیه‌سازی نکردید
قاعده خدمت را آنقدر سفت و سخت گرفته بودید که وزرا و معاونین جوان‌تر از خودتان در بازگشت از سفر به آفریقا، چین، روسیه و آمریکای لاتین نای باز نگه داشتن چشم‌های‌شان را نداشتند، اما شب از روسیه برمی‌گشتید و صبح در کرج بودید! آن هم بدون حق مأموريت یورویی که خود دولتی‌ها معترفند روز اول که شنیدند توی ذوق‌شان خورد، ولی گفتید هرکس نمی‌تواند، به سلامت!
خوب فرصتی دست‌شان دادید برای توهین و تحقیر و تمسخر با سکوت. هرچند هنوز سر در نمی‌آورم کجای سوال به شما ناهار دادند خنده‌دار بود؟ از تشریفات پیش از بازدید باخبر بودید و با توجه به زمان رسیدن‌تان، پرسیدید کارگرها ناهار خوره‌اند یا از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان محروم شده‌اند. کجای این سوال دلسوزانه خنده‌دار بود؟
ولی از خودتان دفاع نکردید. حتی یک بار. گلایه نکردید، تند نشدید و به جهنم حواله ندادید. مثل همان زمان مناظره‌ها که از ۱۰ دقیقه‌ای که در اختیارتان قرار گرفت برای پاسخگویی به اتهامات گذشتید و گفتید قضاوت با مردم!
نتیجه‌اش را دیدیم. به کثیف‌ترین کارزار دنیا، عرصه سیاست، وارد شدید و آلوده نشدید. خدا هم آمد زد زیر میز و نه تنها رای داده‌های مفتخر به رای‌شان یا آن‌ها که رای داده بودند ولی می‌ترسیدند حرفی بزنند و در سهمیه فحش‌های‌تان شریک شوند، دست آن‌ها که به شما رای نداده بودند و می‌خواستند ابراز کنند شرمندگی‌شان را هم گرفت آورد برای بدرقه‌تان
چه قاب‌هایی که خدا برای‌تان نساخت و چه گوش‌هایی که نپیچاند. جایی که دیگر وقتی برای جبران نبود و گرفتار عذاب وجدان ابدی شدند همان‌ها که موضوع خنده‌شان بودید. معلم خوبی می‌شدید اگر می‌خواستید شغل دیگری داشته باشید. درس دادید به ما با همان منش و ادبیاتی که شبیه هیچ رئیس جمهور یا سیاست‌مداری نبود
پ.ن
آتش توهین و تحریف حریف حقیقت نخواهد شد!
خوب درباره خودتان هم صدق کرد کلمات‌تان. قرآن است دیگر، مو لای درز آموزه‌هایش نمی‌رود
#رئیسی
#مناظره‌ها را که می‌دیدم، حرص می‌خوردم که چرا جواب‌شان را نمی‌دهید! از سر جوانی و شور و هیجان نگاه می‌کردم و خون خونم را می‌خورد که چرا از خودتان دفاع نمی‌کنید؟!
گذشت و ثابت شد این مشی زند‌گی و سیاست‌ورزی‌تان است
نه به دنبال بهانه هستید و نه از کم نورتر شدن شفق قطبی تا خطر انقراض کانگوروی نیوزلندی را به دولت‌های قبل حواله می‌دهید. سرتان را انداختید پایین و تا می‌توانستید کار کردید. خیلی کارها را توانستید انجام بدهید و بعضی کارها را نه. ولی بهانه نتراشیدید، انگشت اتهام دراز نکردید، با مجلس و قوه قضائیه و رسانه‌ها درگیر نشدید و برای کشور حاشیه‌سازی نکردید
قاعده خدمت را آنقدر سفت و سخت گرفته بودید که وزرا و معاونین جوان‌تر از خودتان در بازگشت از سفر به آفریقا، چین، روسیه و آمریکای لاتین نای باز نگه داشتن چشم‌های‌شان را نداشتند، اما شب از روسیه برمی‌گشتید و صبح در کرج بودید! آن هم بدون حق مأموريت یورویی که خود دولتی‌ها معترفند روز اول که شنیدند توی ذوق‌شان خورد، ولی گفتید هرکس نمی‌تواند، به سلامت!
خوب فرصتی دست‌شان دادید برای توهین و تحقیر و تمسخر با سکوت. هرچند هنوز سر در نمی‌آورم کجای سوال به شما ناهار دادند خنده‌دار بود؟ از تشریفات پیش از بازدید باخبر بودید و با توجه به زمان رسیدن‌تان، پرسیدید کارگرها ناهار خوره‌اند یا از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان محروم شده‌اند. کجای این سوال دلسوزانه خنده‌دار بود؟
ولی از خودتان دفاع نکردید. حتی یک بار. گلایه نکردید، تند نشدید و به جهنم حواله ندادید. مثل همان زمان مناظره‌ها که از ۱۰ دقیقه‌ای که در اختیارتان قرار گرفت برای پاسخگویی به اتهامات گذشتید و گفتید قضاوت با مردم!
نتیجه‌اش را دیدیم. به کثیف‌ترین کارزار دنیا، عرصه سیاست، وارد شدید و آلوده نشدید. خدا هم آمد زد زیر میز و نه تنها رای داده‌های مفتخر به رای‌شان یا آن‌ها که رای داده بودند ولی می‌ترسیدند حرفی بزنند و در سهمیه فحش‌های‌تان شریک شوند، دست آن‌ها که به شما رای نداده بودند و می‌خواستند ابراز کنند شرمندگی‌شان را هم گرفت آورد برای بدرقه‌تان
چه قاب‌هایی که خدا برای‌تان نساخت و چه گوش‌هایی که نپیچاند. جایی که دیگر وقتی برای جبران نبود و گرفتار عذاب وجدان ابدی شدند همان‌ها که موضوع خنده‌شان بودید. معلم خوبی می‌شدید اگر می‌خواستید شغل دیگری داشته باشید. درس دادید به ما با همان منش و ادبیاتی که شبیه هیچ رئیس جمهور یا سیاست‌مداری نبود
پ.ن
آتش توهین و تحریف حریف حقیقت نخواهد شد!
خوب درباره خودتان هم صدق کرد کلمات‌تان. قرآن است دیگر، مو لای درز آموزه‌هایش نمی‌رود
#رئیسی
۶۴۷
۲۵ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.