به خدا گفتم

به خدا گفتم!
چرا مرا از خاک آفریدی؟
چرا از آتش نيستم؟!
تا هرکه قصد داشت با من بازی کند،
او را بسوزانم...
خدا گفت: تو را از خاک آفريدم
تا بسازی... نه بسوزانی!
تو را از خاک، از عنصری برتر ساختم تا با آب، گِل شوی و زندگی ببخشی...
از خاک آفریدم تا اگر آتشت زنند باز هم زندگی کنی و پخته تر شوی...
با خاک ساختمت تا همراه باد برقصی... تا اگر هزار بار تو را بازی دادند، تو برخيزی... سر برآوری...
در قلبت دانه عشق بکاری
و رشد دهی و از ميوه شيرينش زندگی را دگرگون سازی...
پس به خاک بودنت ببال...
قدر لحظه لحظه زندگیمونو بدونیم..