معلمی به جز آغوش خانواده نبود

چه بود حاصل دنیا، اگر اراده نبود؟
اگر امید رسیدن میان جاده نبود؟

من و تو وارث بال پرنده‌ای هستیم
که جز در اوج فلک، هرگز ایستاده نبود

تمام عمر به دستش دخیل می‌بستیم
اگرچه طبق سندها امام‌زاده نبود

#پدر که نان شبش را به #عشق ما اندوخت
ولی دریغ که هنگام استفاده، نبود

بدون او شب اندوه را چه می‌کردیم؟
#چراغ_خانه اگر چهره‌اش گشاده نبود

چراغ #خانه زنی بود بی‌گمان که خدا
میان سینه‌ی او جز #صفا نهاده نبود!!

به ما اگر گرِهِ سخت #زندگی وا شد
مگر به #برکت این #سفره های #ساده نبود

زمانه سخت زمین زد سواره‌هایی را
که در معیّت شان لشکری پیاده نبود

من و تو عالِمِ عشقیم و بی‌گمان ما را
معلمی به جز آغوش #خانواده نبود