لا لف الله نفسا لا وسعها

لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا
لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ
رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا
رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ
عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا
مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿۲۸۶﴾

خدا هیچ کس را جز به اندازه
توانایی اش تکلیف نمی کند.
هر کس عمل شایسته ای انجام داده،
به سود اوست، و هر کس مرتکب کار زشتی شده، به زیان اوست.
[مؤمنان گویند:] پروردگارا!
اگر فراموش کردیم یا مرتکب اشتباه شدیم، ما را مؤاخذه مکن.
پروردگارا! تکالیف سنگینی
برعهده ما مگذار، چنان که
بر عهده کسانی که پیش
از ما بودند گذاشتی. پروردگارا!
و آنچه را به آن تاب و توان نداریم
بر ما تحمیل مکن؛ و از ما درگذر؛
و ما را بیامرز؛ و بر ما رحم کن؛ تو سرپرست مایی؛ پس ما را
بر گروه کافران پیروز فرما. (۲۸۶)
الهی آمین یا رب العالمین++