به قد و بالایش اشاره می کند، دارد اغراق می کند و امیدوار

به قد و بالایش اشاره می‌کند، دارد اغراق می‌کند و امیدوار است با مسخره بازی‌هایش جیمز را سرگرم کند؛ و قدر این کارش را خوب می‌دانم.
او احتمالاً در این قفس تنها شانس خنده و خوشگذرانیشان است و اینجا است که از خودم می‌پرسم که چرا هر روز تنهایی به پیاده‌روی می‌رود، شاید نیاز دارد که لحظاتی را در سکوت با اندوهش تنها باشد، در فضایی که از او انتظار شوخ و بامزه بودن ندارند... قدری تامل می‌کنم، قلبم می‌ایستد و باز به تپش می‌افتد، با خود می‌اندیشم چقدر برای کنجی سخت است که در این فروپاشی روانی خودش را جمع و جور کند؛ امروز توانستم نمایی از این بخش از شخصیت او را ببینم و راستش خیلی بیشتر از آنچه که باید مرا شگفت زده کرده!
و باز هم از کتاب [خردم کن جلد۳]
🍀
اگه گفتین درباره کدوم شخصیته؟ حدسش آسونه...