من همیشه وسط یه جنگ بودم...

من همیشه وسط یه جنگ بودم...
یه جنگ نابرابر بین مغز و قلبم!
هیچ کدومشون حرف هم رو نمی فهمیدن...
چیزی که قلبم می خواست مغزم جلوش رو
می گرفت و کاری که مغزم تایید می کرد قلبم‌
بهش یه « نه » بلند می‌گفت...برای همین مدام
باهم می جنگیدن!! بعضی وقتا مغزم پیروز می شد به قیمت پا گذاشتن روی احساسم ، بعضی
وقتا هم قلبم پیروز می شد و کور و کر می شدم...اما این من بودم که برای این جنگ تلفات می دادم...از آرزوهایی که تو آتش سوختن تا روزهایی که پای یه احساس هدر رفتن ...اما بدتر از همه بلاتکلیفی بود...بلاتکلیف از اینکه باید طرف کدوم باشم...حق با کدومه؟
جواب این سوال رو فقط زمان مشخص می کنه...فقط با گذر زمان هست که می فهمی این جنگ چه بلایی سرت آورده!! می فهمی پیروز شدن کدومشون به نفع زندگیت بوده ... مغز یا قلب؟
-حسرت