پایان مماشات؟

اینکه براستی نسخه مماشات با مخلین امنیت ملی را چه کسی نوشته، جناب #شمخانی یا معاون وزیر اطلاعات، هردو یا کس دیگر، تنها یک بخش ماجراست، که طبعا در جای خود مهم است، اما فهرستی از سوالات و استدلالات عقلانی اساسی وجود دارد که ضرورت #نه_به_مماشات را نشان می‌دهد. اول اینکه اصولا چرا مماشات؟ آیا حضرات نسخه نویس می خواهند با مماشات مانع دشمنی بخشی از مردم (بخوانید نامردمان) با جمهوری اسلامی بشود؟ همان نامردمانی که پس از جنایات آشکار اراذل اغتشاشگر، همچنان بر حقانیت اغتشاشات و آشوبگران پافشاری و اصرار می‌ورزند و بعضا خود یا بستگانشان حضور میدانی در آشوبها دارند؟ به نظرتان این جماعت، همین الآن، با وجود این حجم از #مماشات نیروها و نهادهای امنیتی دربرابر هم پیاله گان فکری‌شان که در کف خیابان‌های شهر مشغول حمله به سایر مردم از جمله نیروهای حافظ امنیت و هرکس دیگری که با آنان همراه نشده می باشند، چه تهمت هایی باقی مانده که به نظام و مردم حامی نظام نزده اند؟ مگر نه اینکه اینان همان جماعتی اند که هم اکنون می‌گویند نظام شبانه روز مشغول کشتن مخالفان خویش است؟ مگر نه اینکه این نامردم، مامومین همان ائمه کفر در غرب و سعودی هستند که همچون کلاغ خبر کذب کشتار 15000 نفربه دست جمهوری اسلامی را می سازند و همچون طوطی پخش می کنند؟ جماعتی "سماعون للکذب" که اگر هم اکنون نگارنده همین متن ادعا کند آمار دروغین پانزده هزار نفره مورد ادعای اربابان طاغوتی شان، اشتباها یک "صفر" کسر دارد و صدوپنجاه هزار نفر است، همزمان ضمن تهوع جملات کلیشه ای نظیر "وای نخبه هامون!"، "وای جوونامون!"،"وای! مردم!... مردم رو دارن میکشن!" و... قند ته دلشان آب می‌شود که :"به به! حالا دیدید نظام اسلامی ای که اتفاقا ما نسبت به آن درجات عمیقی از عقده و عناد داریم عجب دیو هفت سری است!" و مشغول اشتراک گذاری اکاذیب در فجازی رها شده به لطف #ابوالحسن _فیروز _آبادی و وزارت ارتباطات و شورای عالی امنیت ملی و... می‌شوند. همان نامردمان نمک ناشناس که در طول دهه اخیر، به سپاه، بسیج، فراجا و سربازان گمنام فحاشی کردند اما همزمان از امنیتی که این نیروها برایشان ساختند استفاده بردند و زیر سایه این امنیت ارتزاق کردند و در همین امنیت بود که فراغت یافتند تا علیرغم زندگی در خاورمیانه، به جای آنکه همچون مردم همسایه دغدغه شان فرار از چنگال داعش و طالبان باشد، دغدغه شان پخش انواع تهمت و توهین و فحاشی علیه عوامل امنیت کشور در فجازی و حقیقی باشد... همینان که اگر هم پیاله گان فکری‌شان ناجوانمردانه گلوی پلیس ببرند، بر سر بسیجی نارنجک بیاندازند و مزد بگیران قلم بدستشان درخواست تحریم و حمله به کشورشان را داشته باشند، می گویند در راه آزادی مشغول مبارزه هستیم و طرف حق!!! ایستاده ایم، پتیاره های مزدبگیرشان اما، که در گوشه خیابان، با از این کیف به آن کیف کردن دسته های دلار نقدا با سرویس های بیگانه تسویه میکنند، اگر باتومی بخورند، می‌شوند نماد مظلومیت، نماد مادر، نماد دختر، نماد زن... و چه توهین به زن ایرانی، که امروز اینان اصرار دارند که پتیاره های کف خیابانی را نماد زن ایرانی معرفی کنند! سوال از تصمیم گیرندگان مماشاتگر آن است که تا کی تمایل دارید جان شیرین فرزندان وطن، سرمایه و آبروی کشور را، بابت از خواب بیدار کردن جماعتی که خود را به خواب زده اند نمایید؟ و سوال دیگر این است که اگر بر فرض محال این صبری ناشی از ترس است، براستی از چه می ترسید؟ می ترسید خون از دماغ کسی بیاید و اینان انگشت اتهامشان را به سمت نظام نشانه روند؟ عارضم خدمتتان اینها خود دست بکار شده با ترکیبی از اسامی جماعت خودکشی کرده، با فوت شدگان ناشی از بیماری، در کنار آنانکه با آتش گلوله تروریستهای هم فکرشان در وسط آشوبها از دنیا رفته اند، فهرست کشته شدگان توسط حکومت بیرون می دهند... اینان همانانی اند که به قول خودشان می گویند حکومت 15000 نفر را دستگیر کرده و خواهد کشت! مماشات برای بازگرداندن چه کسانی به آغوش مام وطن می کنید؟ آنانکه هم اکنون نیز خریدار این قبیل دروغهای مضحک هستند؟ و سوال مهم تر که موضوع آن در وسط میدان روزهای اغتشاش مشاهده شد: اگر بنا بود مماشات راه حل این مسئله باشد، تا کنون نبایستی جواب می داد؟
#ایذه #اصفهان #شاهچراغ #مترو #بازار #تهران #شیراز #داعش_وطنی #آشوبگر #اغتشاشگران #اغتشاش #فتنه #دروغ #تزویر #ریا #اصلاحطلب #اسقاطیل #آمریکا #بایدن #ترامپ #کوموله #پایان_مماشات #ماجرای_نیمروز