اگر حقیقتی در گذشت سالهای زندگانیام دانسته باشم این است

اگر حقیقتی در گذشت سال‌های زندگانی‌ام دانسته باشم این است که انسان هیچگاه از زندگی و موقعیت و خودش راضی نخواهد بود مگر آنکه در بدترین شرایط بتواند ضعف‌ها و تمام اشتباهات و کاستی‌های زندگی‌اش را بپذیرد.
در غیر این‌صورت، یکی پس از دیگری تحولات رخ می‌دهند و «کاش‌ها» تبدیل به واقعیت می‌شوند؛ ولیکن نارضایتی انسان بیشتر و بیشتر می‌شود. مهم نیست آدمی چه گوشه‌ای از خودش را تغییر دهد، تا هنگامی که نتواند خودِ حقیقی‌اش را پذیرا باشد، نمی‌تواند خوشحالی را پیدا کند... .