من آدمیم که از بچگیم تا الان سر هر اشتباه کوچیک و بزرگم ت

من آدمیم که از بچگیم تا الان سر هر اشتباه کوچیک و بزرگم تا یه مدت طولانی بهم میریزم و خودم رو سرزنش میکنم، من آدمیم که همیشه تو گذشته گیر کرده، آدمیم که میشینه یه گوشه، منفعل، به زندگیش که داره همینجوری جلو چشمش میگذره نگاه میکنه و شهامتش رو نداره که دستش رو بذاره رو زانو هاش و از جاش بلند شه و یکاری بکنه، شهامت تغییر نداره، شهامت رشد نداره، شهامت رها کردن نداره، همیشه میرم سراغ یه چیزایی که میدونم من رو بهم میریزن، میرم چیزایی رو میبینم و میخونم که میدونم حالم رو بد میکنن، اینقدر تو مرداب گذشته فرو رفتم که دیگه نا امید شدم از همه چی، حس میکنم غرق شدم و دیگه هوای تازه و زندگی تازه برام آرزو شده، جرات جنگیدن برای چیزایی که میخوام رو ندارم برای اینکه از نرسیدن وحشت دارم... :)