لالا کن دختر زیبای شبنم

لالا کن دختر زیبای شبنم
لالا کن روی زانوی شقایق
بخواب تا رنگ بی مهری نبینی
تو بیداریه که تلخه لالایی
تو مثل التماس من میمونی
که یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازش های اون بود
که خوابم برد و کوچش را ندیدم
حالا من موندمو یه کنج خلوت
که از سقفش غریبی چکه کرده
تلاتم های امواج جدایی
زده کاشونمو صد تکه کرده
دلم میخواست پس از اون خواب شیرین
دیگه چشمم به دنیا وا نمیشد
میون قلب متروکم نشونی
دیگه از خاطره پیدا نمیشد
صدام غمگینه از بس گریه کردم
ازم هیچ اسمو هیچ اوازه ای نیس
نمیپرسه کسی هی در چه حالی
خبر از اشنای تازه ای نیس
به پروانه صفتها گفته بودم
که شمعم میله خاموشیه من نیست
پرنده رو درختم آشیون کن
حالا وقت فراموشیه من نیست
تو مثل التماس من میمونی
که یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازش های اون بود
که خوابم برد و کوچش را ندیدم