ما از دلگیریِ روزهایمان، به "شب" پناه میبردیم

ما از دلگیریِ روزهایمان، به "شب" پناه میبردیم
و از دلتنگیِ شب هایمان، به روز
و اینگونه بود که تمامِ جوانیِ مان
در ناتمامِ یک انتظار، "تمام" شد!