همچو دود ای آسمان تا کی به خود پیچانیم

همچو دود ای آسمان تا کی به خود پیچانیم
ای همه ساز تو بی قانون از چه میرقصانیم

چون نهالی بودم از بادت نلرزیدم چو بید
حال که گشتم سرو آزادی از چه میترسانیم

آتشم زن یک شبه خاکسترم کن
تا نهی هر شب داغ بر پیشانیم

من عقاب تیز چنگ آسمانم ای فلک
کی توانی هم قفس با خود گردانیم