عزیزجانم!

عزیزجانم!
ببخش
که این گونه مُصرانه می خواهمت
ببخش که اسیرم در دام دوست داشتنت
و همچون پروانه ایی
حیرانم در  گل نگاهت

ببخش که
از بغض سرشارم
به وقت دلتنگی برای
چشمانت و بیقراری های
دلم برای داشتنت...

مرا ببخش که نمی توانم
نجواهای قلب عاشقم را نشنوم
و اینجا از تو نگویم...!!
ببخش
که تمام عاشقانه هایم
برای توست...