زمان در گذر کوچۀ تنهایی بود
زمان در گذر کوچۀ تنهایی بود
و من در اندیشۀ تلخ نرسیدن
نرسیدن به اندیشۀ یک رویا
و خیالم
در عالم کودکی جا ماند
و من اینک تنهایم
تنهای تنها!
و من در اندیشۀ تلخ نرسیدن
نرسیدن به اندیشۀ یک رویا
و خیالم
در عالم کودکی جا ماند
و من اینک تنهایم
تنهای تنها!
۳.۱k
۲۱ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.