نگشت از اوج   تنهایی کم از  مقدار دلتنگی

نگشت از اوج‌  تنهایی کم از  ‌مقدار دلتنگی
چه‌ رونق دارد از  بی همدلی بازار  دلتنگی

چه رازی بر ضمیر  پر تلاشم سایه‌ افکنده
که گاهی در نیاوردم  سر  از اسرار دلتنگی

مگو از ارگ‌‌ِ تاریخی‌ که‌بعد ازسالهاپیداست
به روی خشت خشت بم  هنوز آثار دلتنگی

غروب جمعه میگفتی که آن‌‌ نادیده بازآید 
دل  آدینه  پُر  باشد  پُر از   اخبار  دلتنگی

هزارویک شب‌ِغصه‌ غلط‌ کردم که میگفتم
به پایان‌ میرسد این‌ قصّه‌ی کشدار‌‌ دلتنگی

اگرچه‌ بقچه‌ ی نانم به دست دزد ها افتاد
ولی از شرم  ناداری  پر است انبار دلتنگی

خبر داری منِ تنها‌  هزاران  درد  دل  دارم
پشیمانم   نکن  وقتی‌  کنم  اظهار  دلتنگی

یقین‌دارم عسل‌ بانوکه‌درعمرت به‌ مِثل‌ من
ندادی  تکیه ات را  بر در  و  دیوار دلتنگ