عاشقانه های شبنم درکنارزندگیم

به هوای عشقت ای جان، همه دَم  به انتظارم
دل و جان به تو سپردم ، که تویی همه قرارم
تو به ره که دوری از من،به دلم ولی چه نزدیک
به رَهت مقیم گشتن،  شده است کار و بارم

گه و گاه کن نگاهی،  به فدای چشم مستت
که بنوشم از دو چشمت، که بدون تو خمارم
چه خوشَست آن دَمی که رُخ چون مَهَت ببینم
که تو خود  دلیلِ عشقی  به تمامِ روزگارم
تو شدی خدا و دینم، که یگانه ای به عالم
به شب و به روز و هر دَم، تو همیشه ای کنارم