گوناگون

بهارمی‌شود . . .

یکی دو روز دیگر از پگاه چو چشم
باز می‌کنی . . .
زمانه زیر و رو زمینه پرنگار می‌شود
زمین شکاف می‌خورد به دشت سبزه
می‌زند . . .
هر آنچه مانده بود زیر خاک،
هر آنچه خفته بود زیر برف ،
جوان و شسته رفته آشکار می‌شود . . .
به تاج کوه ز گرمی نگاه آفتاب ،
بلور برف آب می‌شود . . .
دهان‌دره‌ها پر از سرود چشمه سار
می‌شود . . .
نسیم هرزه پو ز روی لاله‌های کوه،
کنار لانه‌های کبک فراز خارهای
هفت رنگ، نفس زنان و خسته
می‌رسد . . .
غریق موج کشتزار می‌شود . . .
در آسمان گروه گله‌های ابر
ز هر کناره می‌رسد ،به هر کرانه می‌دود،
به روی جلگه‌ها غبار می‌شود،
درین بهار آه چه یادها چه حرف‌های
ناتمام، دل پر آرزو
چو شاخ پر شکوفه باردار می‌شود . . .
نگار من، امید نوبهار من
لبی به خنده باز کن . . .
ببین چگونه از گلی ،خزان باغ ما
بهار می‌شود . . .


بهاران خجسته باد