.

.
یک روزی باید قید همه چیز و همه کَس را زد
و در گوشه‌ای از این دنیا رفت
و بی‌دغدغه نشست !
جایی که دست هیچ‌کس به آدم نرسد،
جایی که بشود احساس را تکاند
گرد و غبار غصه را از ذهن خسته پاک کرد
و به قلب بیچاره استراحت داد !
سنگینی بعضی غم‌ها آدم را دیوانه می‌کند !
تنها راه نجات کمی دوری و تنهایی ست !